Een kleurtje in je haar

Afgelopen jaren heb ik veel haarverf voorbij zien komen, net als ieder ander. Let maar eens op reclames over haarverf of moeders die hun haar net geverfd hebben... In ieder geval heeft het fenomeen de afgelopen jaren mijn interesse gewekt. Soms stond ik voor de spiegel, en bekeek kritisch wat voor kleuren bij mij zouden staan...

Vorige week was het magische moment in de Etos aangebroken. Samen met Inge stond ik voor het schap met haarverfjes. De kleuren varieerden van knalrood tot zwart. Mijn oog was gevallen op een spoeling van 6-8 wassingen in een Middengoudblonde kleur. Dit pakje had nog eens extra aantrekkingskracht omdat hij de helft goedkoper was dan normaal.

Na een spannende minuut vol twijfel en een blik in de portefeuille (had ik het geld wel mee?), besloot ik veelbelovende pakje te kopen. 

Mijn moeder bood aan om mij te helpen met het verven, waar ik als onervaren dummie zeer blij mee was. Vol enthousiasme en adrenaline ging ik vanmiddag op een krukje zitten, het eerste echte "doe-verf-in-je-haar-moment" was aangebroken. Ik zat met mijn rug naar de spiegel toe, zodat de verassing groter zou zijn.. Mijn moeder ging vakkundig te werk, en de klus was vrij snel geklaart.

Toen begon het wachten op de chemische reactie...

Ik zal niet elke minuut beschrijven.. Dat is zonde van de tijd en vrij saai, omdat het er welgeteld 30 waren. Om toch een samenvatting te geven:

Ik heb vol zenuwen 30 minuten naar mijn tenen gestaard. Stiekem keek ik elke minuut op de klok, want ik kon niet wachten op het resultaat.

Na het snelle afspoelen en afdrogen keek ik ein-de-lijk in de spiegel. Zou het mooi geworden zijn?

Wat ben ik een sukkeltje...

ik had precies de kleur gekozen die ik al van nature had.

xxxx,

Nina

Bericht publiceren